Goes & Goes (B) week van de Belgische muziek Het Perron Hamme (06-02-2022) report: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: Het Perron info band: Goes & Goes © Rootsville 2022

"Het Perron" is een nieuw muzikaal ontmoetingscentrum in Hamme. Voor de kenners, is het gelegen naast het plein waar vroeg "Blues Oan daa Stoazze" 15 jaar het goede weer heeft gemaakt. Belevenissen van kunst en muziek, en dan ook van alle soorten muziek, is het motto van deze jonge organisatie.

Jammer genoeg werden zij ook het slachtoffer van de coronacrisis. Pas geopend en daar kwamen ze al af met de nieuwe lockdown en een pak maatregelen die het voor organisatoren schier onmogelijk maakten om iets deftig op poten te zetten. Men bleef er echter niet bij de pakken zitten en ondertussen werden al een aantal akoestische concertjes en jamsessies gegeven. Deze week werd, in het kader van de week van de Belgische muziek, een weekend georganiseerd met vandaag als thema: Nederlandse songs. Bij deze werden dan ook Goes & Goes uitgenodigd. Voader en Zeune gelijk ze zeggen.

Michel ‘Goes’ Goessens, gekend van Aardvark maar ook als de presentator van "More Blues Festival",  is een poëet die het onrecht en de tristesse in de wereld om zich heen observeert en op een fijnzinnige wijze weet weer te geven. Nooit choquerend maar steeds raak. Hij is echt een meesterverteller. Michel schildert het Vlaamse dorpsleven zoals het is. Hij balanceert op een slappe koord tussen drama en humor en dit in zijn moerstaal: het Sleins . Voor wie zich afvraagt wat dat is, wel het dialect van Sleiding bij Gent. Bij deze wordt hij bijgestaan door

Natan ’Goes’ Goessens, zijn zoon dus, die op subtiele wijze de songs inkleurt op drum. Natan is een meer dan begenadigd drummer en toert al een tijdje rond met "Neal Black & The Healers". Preciezer en effectiever drummen is schier onmogelijk. Kwaliteit alvast deze avond in Het Perron !

Niet veel aanwezigen met dit gure weer en zoals gewoonlijk kregen de afwezigen weer ongelijk. Met ‘America Here We Come’ werd het optreden in gang geschoten, gevolgd door ‘Sonny Boy’: de story van een café in Sleidinge waar Michel daar een vleugje “Foxie Foxtrot’ aan toevoegde. Nummer dat de ouderen onder ons nog wel zullen kennen van Nico Haak en de Paniekzaaiers. Subliem gewoon. Interactie met het publiek, de met veel humor doorspekte bindverhalen en het sterk in elkaar zittende muzikaal gedeelte, maakten echt iets speciaals van dit optreden. Zoals bijvoorbeeld in de “leegganger blues” over ene Pol Noedels en bij ‘In Mijn Gazette’ konden de aanwezigen hun zangtalenten etaleren .

Dan gingen we in “horrormodus” met een wel heel donker lied over de “Charel” die ergens onderaan de trap ligt dood te bloeden. Speciaal maar wel top en met de nodige verwijzingen naar Jef Vermassen. Ondertussen konden wij genieten van  het geweldige drumwerk van Natan . Een song over “beffen” of was het “keffen”, ik dacht ‘Lang In Landegem’ werd onthaald met de nodige commentaren of wat hadden jullie gedacht. Alweer een hilarisch moment.

Ons duo is ook niet vies van een walske en die kregen we ook met ‘Blare en Tak’. Met ‘Aan De Kant Van De Lijn’ en ‘Toeval Bestaat Niet’ fietsten we richting einde optreden. Michel kan het ook in het AN met ‘Als Ze Je Besnijden’ (dan zit je de rest van je dagen met je eikeltje bloot) Iedereen plat van het lachen bij deze song die vlug werd meegezongen. De bisnummers volgden in sneltempo en toen werd de Goes lichtelijk overvallen door één van de aanwezige dames, maar dat zal zeker en vast te maken hebben met de Michel zijn sexappeal....

Zeer fijn optreden was dat, van 2 muzikanten die elkaar perfect aanvullen en vader Goes die met zijn humor en vertellingen de aandacht weet te trekken. Bedankt gasten om onze grijze zondagnamiddag op te warmen.

Volgende afspraak in ’t Perron is op 19 februari met "Black Label" en zijn Robert Johnson songbook. Be there or be square folks !!

Marcel